Het leed dat touwtjespringen heet

Vroeger, toen we nog kleine schattige meisjes waren en ons nog een hele dag konden vermaken zonder enige vorm van electronica, speelden we een spelletje met een touw. Nee, we bonden elkaar niet vast, we gingen er mee touwtjespringen. Maar touwtjespringen op zichzelf was niet genoeg. Het was wat saai om voortdurend een beetje te springen zonder enig doel. Om het spel dus iets spannender te maken waren er liedjes waarop je kon springen.

Zo is er bijvoorbeeld het liedje 'Rode bessen lust ik graag maar zwarte nog veel liever. Rode jongens kus ik graag maar zwarte nog veel liever. Raad eens wie ik tegenkwam -naam van degene die springt-  met haar jongeman, en wie zal dat wel wezen -alfabet heel erg snel-* '

Dit liedje heb ik nooit echt begrepen, want wat hebben die bessen precies te maken met de jongens die ik leuk vind? En gaat het over de huidskleur van de jongens, en zoen ik liever indianen dan zwarte jongens? Lekker racistisch liedje dan. Maar misschien gaat het ook wel gewoon over de haarkleur van de jongens. Alsnog sluit dat dan wel een groot gedeelte van de bevolking uit aangezien de meeste jongens blond of bruin haar hebben (of Chinees zijn en zwart haar hebben, maar daar wordt het liedje weer zo racistisch van).

Maar goed, de volgende zin 'raad eens wie ik tegenkwam -naam van degene die springt-  met haar jongeman' laat wel zien dat touwtjespringen absoluut geen jongensding is. Want 'raad eens wie ik tegenkwam -naam van degene die springt-  met zijn jonge vrouw' rijmt natuurlijk niet en verpest gelijk het hele nummer. En dan komt het alfabet. Degenen die het touw laten ronddraaien zorgen ervoor dat ze dit doen op zo'n hoge snelheid dat je als springend individu vrij snel af bent. En de letter waarbij je faalt is de letter van de jongeman aan wie het springende slachtoffer wordt gekoppeld.

Natuurlijk was er altijd wel een of andere lelijke, niet aardige jongen met een naam die begon met de desbetreffende letter, waarna de gemene meisjes die het touw draaiden verder gingen met het volgende nummer: "Zaterdagavond zat ik in de bus, toen gaf -naam van die ene jongen uit het vorige nummer- -het springende meisje-  een dikke kus, wil je met hem trouwen, ja of nee? -ja/nee/ja/nee heel snel- Als je dan pech had, hadden jouw falende springkunsten zojuist besloten dat je wilde trouwen met die ene jongen die je absoluut niet leuk vond. En dat wilde je écht niet.

Het enige wat erop zat was doen alsof je heel slecht kon touwtjespringen. En dan heel tactisch bij een bepaalde letter falen. De enige manier om een je eigenwaarde te behouden, want trouwen met de jongen die de gemene meisjes uitkozen wilde je niet, zelfs al was het maar een grapje. Gelukkig waren er ook nog de onschuldige liedjes over beertjes en kun je natuurlijk ook in je eentje touwtjespringen, want touwtjespringen met anderen resulteerde meestal in een ongewenst huwelijk.

*Dit is hoe wij het liedje vroeger zongen op het schoolplein, google vertelt mij dat er ook nog andere (normalere) versies zijn waar ik nooit van heb geweten.