vrijdag 5 oktober 2012

Hallo realiteit

Dus daar zit je dan, op je nieuwe kamer helemaal aan de andere kant van Nederland (horizontaal gezien, maar dit is voor het dramatische effect) terwijl je vol zit met goede voornemens. Je hebt een baantje, een kamer en begint vol goede moed aan je studie. Ook heb je boeken, collegeblokken en ambitieuze plannen. Alles lijkt perfect, met de nadruk op 'lijkt'.

Ja mensen, dit is wat mij is overgekomen. Na een week studeren was ik bereid om mijn baan op te geven zodat ik meer kon genieten van het studentenleven (en te studeren). Dag alle mooie plannen, hallo realiteit. Je baas plant je 17 uren in de eerste week, je moet ontiegelijk veel bladzijden lezen voor cultuurfilosofie en je motivatie is ver te zoeken omdat je het gevoel hebt dat alles niet zo loopt als dat het zou moeten lopen. Maar on the bright sight, ik leef nog, heb een paar (hopelijk) verstandige beslissingen gemaakt en kan er voorlopig weer even tegenaan.

Ondertussen heb ik natuurlijk wel mijn ogen en oren open gehouden en ben ik achter een paar dingen gekomen.

- Filosofie is een groot taalspel. (daarover later meer)

- Het is ontzettend moeilijk om op tijd te komen als je dichtbij school woont. Al mijn middelbare schooljaren ben ik netjes op tijd gekomen met de bus, maar sinds ik met de fiets moet is het echt een ramp. Elke keer denk ik 'ik fiets wel wat harder'  wat ik dan vervolgens niet doe. Daarnaast lijkt het wel of Groningen enkel heuvelopwaarts kan fietsen en zijn er ook belachelijke dingen zoals fietsstoplichten die natuurlijk net altijd rood zijn als je naar school moet en haast hebt.

- Mijn oude woonplaats heeft een hele toffe boekhandel!  Toen ze mijn gezicht en stukje zagen in de filosofie magazine hebben ze opgebeld naar mijn huis. (Ja, ik sta deze maand in de filosofie magazine bij de nieuwe denkers met een enorme foto, dus ga allemaal maar kijken :D)

- De mensen op de universiteit zijn oud. Ik bedoel, ik heb klasgenoten van dertig. :o

- Het 'wanneer zeg ik je en jij' en 'wanneer zeg ik u' is nog vele malen onduidelijker geworden dan het al was.

- Net als een einde breien aan dit blog. Dus bij deze: Eind!




5 opmerkingen:

  1. Ja, ik snap wel dat je een beetje gestresst raakt, want alles is nieuw, op kamers, studie enzo. Maar geloof me, komt goed :) Je moet alleen nog even een ritme vinden en eraan wennen.

    Bij mijn studie zijn er juist geen oude mensen, maar mensen van mijn eigen leeftijd. Maar mijn broer doet ook filosofie en die had ook een klasgenoot van zestig dus ja :P

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, dat lijkt me best apart om met oudere mensen in de klas te zitten :P

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mensen komen meestal bij mijn studie terecht na een paar jaar een andere studie gevolgd te hebben of gereisd te hebben. Ik ben volgens mij de jongste van mijn jaar, haha :P
    17 uur werken? Terwijl je studeert? Wauw. Dat is volgens mij bovennatuurlijk!

    Sterkte nog :P Het wordt vanzelf makkelijker!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik woon naast school op kamers en ik ben áltijd op tijd. Ligt toch aan jou denk ik haha :p

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Haha, dat fietsen is herkenbaar, ook al moet ik toch altijd nog een kwartier de pedalen rond trappen ;)

    BeantwoordenVerwijderen