woensdag 1 augustus 2012

Over poppen

Toen ik klein was en het krantje van de speelgoedwinkel kwam uit, dan was het feest. Plaatje voor plaatje werd het blaadje zorgvuldig bekeken. En als ik iets zag wat ik wilde hebben dan knipte ik het uit en bewaarde ik het plaatje. Een van de keren dat het speelgoedwinkelboekje uitkwam stond daar een pop in. Ze heette Annabell. Ik was verliefd. Want kijk, deze pop kon echte tranen huilen (wie wil dat nou niet?!), slapen en uit haar flesje drinken en daarnaast ook nog 'brabbelen' zo stond in de beschrijving. Dus knipte ik het plaatje netjes uit en bewaarde ik het.

Dat ik een nieuwe pop wilde kwam trouwens niet zomaar uit het niets. Mijn geliefde Baby Born waar ik al heel wat jaartjes mee rondzeulde was een tragische dood gestorven. Ik vond namelijk dat baby's eten nodig hadden, maar daar waren de makers van de pop het niet helemaal mee eens. Dus toen ik mijn geliefde Baby een boterham wilde voeren door deze door het gaatje wat haar mond moest voorstellen te duwen, kwam alles vast te zitten. En toen ik dacht dat het misschien met wat drinken wel verholpen kon worden, brak het topje van het flesje af en bleef voor eeuwig muurvast in haar mond zitten.

Toen vond ik mijn pop niet meer 'echt' genoeg, want welke baby heeft nou een voor eeuwig volgepropte mond, dus wilde ik een Baby Annabell. Natuurlijk was Baby Annabell heel duur, maar op een dag kwam ik nietsvermoedend thuis en toen ik op mijn kamer kwam was, was mijn kussen wel heel erg dik. Dus keek ik eronder. En daar lag... Baby Annabell. De bruine versie. Niet omdat mijn ouders vonden dat ik een multicultirele opvoeding verdiende of zoiets, maar gewoon, omdat hij in de aanbieding was.

Ik moest mijn verhaal wel aanpassen, want ondanks dat ik zo jong was, was ik natuurlijk niet dom. Ik snapte ook wel dat ik mijn zogenaamde man 'Mike' nu donker moest zijn, of dat hij samen met mijn alter ego 'Liesje' een  kind moest adopteren. Want het verhaal moest natuurlijk wel kloppen.

Annabell heeft best lang volgehouden alleen haar gebrabbel, gehuil (wat overigens niet echt 'water' was bij deze uitvoering, maar alleen bij de blanke uitvoering van de pop) en luidruchtige geslaap waren mateloos irritant. Gelukkig zat er een uitknop op die pop. Op een gegeven moment was ik toch echt te oud voor en heeft Annabell een tweede leven gekregen bij mijn nichtje als ik het me goed herinner. En dat was dan ook gelijk het einde van mijn poppenhistorie. Ten minste, dat hoop ik.

11 opmerkingen:

  1. Oooh ja, dat deed ik ook altijd wanneer die dikke Intertoysdinges kwam, vlak voor Sinterklaas en dan alles omcirkelen wat ik wilde hebben haha :P

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha mijn papa heeft mijn Baby Born ook regelmatig moeten uitkuisen omdat ze 'verstropt' zat ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik had alleen een baby born, ik geloof dat mijn zusje ooit nog een annabell heeft gehad, vond die pop ook zo mooi! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik was een echte poppenmoeder.... En ben het eigenlijk nog steeds...

    En als ik nu eerlijk beken, dan ren ik alsnog naar de deur als het intertoysboekje op de deurmat ligt. En als ik thuis ben op het moment dat hij er in wordt geschoven dan ren ik naar buiten om een extra exemplaar te vragen...
    Vroeger maakte ik lijstjes, bladzijde nummer er bij, beschrijving... En kruisjes... scheuren deed ik nooit, want ik vond te veel mooi... wilde te veel hebben....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Volgens mij ben jij niet de enige die haar Baby Born ooit op deze manier mishandeld heeft. (ik kan me herinneren dat mijn zusje ontzettend moest huilen omdat die van haar niet kon poepen, :P )

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuk artikel!
    M'n moeder zit te zeuren over m'n kamer en ik probeer haar te negeren,
    maar ik moet steeds zo lachen om dat artikel van jou... ;)
    pfff ze gelooft niet dat ik m'n kamer heb opgeruimd. Nou ja zeg.. (ik had echt m'n kamer opgeruimd!) (:

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Haha, ja dat deed ik voreger ook altijd. De plaatjes uitknippen en op een papier plakken van alles dat ik wilde hebben haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Haha, wij maakten altijd ruzie over het krantje want soms had een van mijn zusjes alle leuke dingen er al uit geknipt en bleef er niks voor ons over om op te plakken :P

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wij hebben ook nog wel samen op jouw kamer moedertje & moedertje van jouw pop gespeeld in de brugklas. xD Mijn pop heette Eefje en ze ging dood toen ik haar 's nachts een keer buiten liet liggen in de regen. :(

    BeantwoordenVerwijderen
  10. JA JE NICHTJE SJOUWT HIER MET EEN BRUINE ANNABEL ROND....:-) GELUKKIG HEEFT ZIJ DE UIT KNOP OOK ONTDEKT!


    XXX CHRIS

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Geniaal. Je was niet zo dom om te bedenken dat jij geen zwarte baby kan krijgen. Haha. Slimme meid.

    BeantwoordenVerwijderen