Ode aan Audrey Niffenegger

Vorige week schreef ik een ode aan mijn oma, deze week aan iemand anders, en misschien als ik het volgende week niet vergeet weer aan iets of iemand anders. En als ik dat een paar keer achter elkaar doe heb ik misschien wel mijn eerste vaste rubriek. Maar zover is het natuurlijk nog niet. Hier in ieder geval de tweede ode aan.

En deze ode is aan Audrey Niffenegger, de vrouw die het boek 'de vrouw van de tijdreiziger' heeft geschreven. Wat een geweldig boek! Ik heb het in een ruk uit gelezen. Toevallig zag ik in Duitsland een stukje van de film, in het Duits, en ik vond het geweldig. De volgende avond was de film er weer op en dit keer in het Engels, en weer vond ik het geweldig. Mijn moeder beweerde echter dat het boek nóg beter was. Dus toen heb ik het boek geleend, en ze had gelijk.

Mensen kunnen niet door de tijd reizen, toch? Dat is wat je je afvraagt na het lezen van het boek. Het is zo verschrikkelijk realistisch geschreven dat  je denkt dat het waar is. Je voelt mee met de hoofdpersonen en het einde van het boek is prachtig. Maar ik zal jullie niet langer afleiden. Ga naar de bieb, de winkel, leen of koop het boek en ga lezen, lezen en lezen en zie wat je er zelf van vindt...